In april 1999 had Jean Marc had nachtdienst, en heb ik jou en je neef Pepper met een vriendin opgehaald van een boerderij.
Je had altijd zin om te spelen, kwam kroelen als je er zin in had, apporteerde de speelgoed spin, ging zitten voor je eten en vond onze voeten najagen op bed het mooiste spelletje wat er was !!
In augustus 2005 was je heel erg ziek en gaf de dierenarts je maximaal nog een paar maanden gezien jouw nieren voor minder dan 30% functioneerde.
Maar door de medicijnen, het speciale voer en de zorg kregen we dat ontzettend goed onder controle en was er buiten je slanke figuur weinig te zien van je nierklachten.
In oktober 2008 gingen jouw ogen ineens erg achteruit, je maakte geen traanvocht meer aan dus kneep continu je ogen dicht omdat het felle licht aan je ogen pijn deed.
Gelukkig kregen we ook dit onder controle door jouw 2x daags speciale oogdruppels te geven.
Helaas begon je vannacht met spugen en lag je vanochtend stil op bed en wilde niet meer lopen…… We hebben je nog vitaminepasta aangeboden waar je de laatste dagen zo dol op was, maar ook dit weigerde je te eten dus zijn we met spoed naar de DA gereden.
Je hebt je zo stoer gedragen, en ook het bloed afnemen was geen probleem.
Helaas kwam er uit de bloedtest dat jouw lever niet meer functioneerde en dat jouw waarde 10x zo hoog was als de gezonde waarde.
De prognose was zo slecht, dat we je met ontzettend veel pijn in ons hart hebben laten gaan………… Jij mocht geen pijn hebben, en dat had je duidelijk aangegeven.
Lieve Dopie,
Je hebt nu geen pijn meer en kan gaan genieten van je rust…
Bedankt voor al die liefde die je ons gegeven hebt en we gaan je verschrikkelijk missen……
Tot ooit meis !!
