Na het verlies van Dopie en Pepper miste wij beiden heel erg de aanwezigheid van katten, en zijn wij op zoek gegaan naar een herplaatser.
Jean Marc heeft een zwak voor Brits korthaar, en via via kwamen wij in contact met een fokker die toevallig wist dat een van haar kittenkopers op zoek waren naar een nieuw huis, maar zij hadden er 2 ….
We zijn na wat heen en weer mailen gaan kijken, en waren op slag verliefd !
Beer was een prachtige forse blauwe Brit, en Max was een prachtige (iets kleinere) Lilac Brit.
Omdat we op slag verliefd waren hebben wij besloten deze 2 kanjers een nieuw gouden mandje te bieden en hebben wij ze mee naar huis genomen.
Vanaf het moment dat Beer en Max bij ons in huis waren merkten wij dat ze afwijkend bakgebruik hadden.
Ze gingen véél naar de bak, en telkens maar hele kleine plasjes.
Wij hebben de urine 2x laten controleren, maar alles was goed, en er was geen gruis te zien …. Dus we kregen het advies om het nog even aan te kijken, want het kon ook goed door stress van de herplaatsing komen.
Toen wij in november ook bloed vonden hebben wij gelijk een echo laten maken.
Beer had 7 (!!) blaasstenen en een verkleving van zijn blaaswand, en Max had 1 grote blaassteen.
Inmiddels zijn ze beide geopereerd en zien wij eindelijk hun ware (relaxte) aard.
Het zijn beide enorme knuffel katers, die het liefst heel de dag bij je liggen.
Ze communiceren ook met de honden : Als ze vinden dat zij recht hebben op een plekje naast een van ons laten ze de honden weten dat het tijd is om te verkassen door een hard mauwend geluid te laten horen wat echt gericht is naar de honden.
Verder zijn ze vrolijk, relaxt en dol op mensen. Ook buiten vinden ze het heerlijk vertoeven, en genieten volop van de vliegjes, spinnetjes en ruimte in onze (afgesloten) tuin !
We genieten dagelijks dat er weer 2 katers in huis rondlopen, al zullen we Pepper en Dopie nooit vergeten ….
